Ben en güzel şehrindim, tarifsiz... Kız Kulesi'nin etekleri benimle yanardı. Salacak'ta, bakışlarında hâlâ ben ve hâlâ çınar altında fincanımda çay... Boş bir iskemle, bensiz... Sen izliyorken Üsküdar'ı, mahcup ay, kara tüllü bir peçeye bürünmekte isteksiz. Sen salınca yüreğindeki "ah"ı, tutuşmakta deniz...
Gözlerin yağmursuz, içindeki yangını körüklemekte. Baktığın her yüze, orman kuytularının karası düşmekte. Yüzler bensiz... Sen salınca yüreğindeki "ah"ı, tutuşmakta deniz...
Aynı şehrin semasını izliyorken biz, gurbet türküleri çalınmakta. Mızrap tele acı acı vurmakta. Yüreğin andıkça beni, gecelerime günah konmakta, pişman çığlıklar savrulmakta, gecenin siyahına sessiz sessiz... Sen salınca yüreğindeki "ah"ı, tutuşmakta deniz...
Ben en güzel şehrindim, tarifsiz... Şimdi ücra bir köy sessizliğindeyim. Dimdik bir dağ eteğinde, sevdamın yankısını dinlemekteyim. Gün içimde batıyor ey sevgili! Ayın yüzünde seni görmüşlüğün izi... Biliyorum aynı şehirde, her gece hasret ayinlerindeyiz. Dar mesafelerin kesretinde, boğulmaktayım sahipsiz. Sen salınca yüreğindeki "ah"ı, tutuşmakta yüreğim, tutuşmakta bu şehir, tutuşmakta deniz... Ben en güzel şehrindim, tarifsiz...
Ben en güzel şehrindim, tarifsiz...Kız Kulesi'nin etekleri benimle yanardı.
Ben en güzel şehrindim, tarifsiz...Kız Kulesi'nin etekleri benimle yanardı. 
