G.O.R.A.: Eşcinsellik Olmadan Asla! / Vasfi Çamdibi
21.11.2004 - 21:12
Türk sinemasında daha çok kenar karakterler olarak kendini gösteren ve berber, modacı, makyajcı vb. sıfatlara bürünen eşcinsel motifler artık filmlerde başrol oyuncusu da oluyorlar. En son, G.O.R.A. filmindeki "Komutan Logar" tiplemesiyle gündeme gelen Türk sinemasındaki eşcinsel oyunculuklar, aslında ilk kez başrol koltuğuna oturmuyorlar. Daha önce Atıf Yılmaz'ın "Düş Gezginleri", Orhan Oğuz'un "Dönersen Islık Çal" ve Ferzan Özpetek'in "Hamam" filmleri, tamamıyla eşcinsel ögeler üzerine kurulu temaları izleyiciye sunmuşlardı. G.O.R.A., bu zincirin son halkası. Tek farkıysa bunu mizah adına yapmış olması.
Hem Psikopat, Hem Eşcinsel
Büyük reklam kampanyaları ve medyada yer alan cafcaflı tanıtımlarla daha gösterime girmeden büyük merak uyandıran ve şimdiden tüm zamanların gişe rekorunu kırmış görünen "bir Cem Yılmaz filmi" G.O.R.A., filmi beğenenler ve beğenmeyenler olarak iki kesim ortaya çıkarmış durumda. Beğenmeyenler, daha çok filmdeki pervasız argo sözcük kullanımından şikâyetçiler. Beğenenlerse ilk kez bir Türk filminde bu denli baskın kullanılan efekt gösterişine kendilerini kaptırmış görünüyorlar. Fakat argo ve efekt muhabbeti arasında gözden kaçırılan bir şey var: Eşcinsel ögelere boğulmuş bir film.
Psikopat ve eşcinsel komutan Logar üzerinden filmde aşırı bir eşcinsellik sunumu yapılıyor. Aşırılıktan şikâyet, "azı makbuldür" demek değil kuşkusuz. Filmde öylesine abartılı bir kullanım var ki, "bel altı olmadan da insanımız güldürülemiyor mu?" soruları insan zihnini film boyunca dürtüklemekten kurtulamıyor. Sonuçta o kadar para harcanarak ortaya konulan popüler kültür balonlarımız, içindeki vıcık vıcık esprileriyle belki gişe rekorları kırarak ticari anlamda midesini dolduruyorlar ama, sanatsal olarak ortaya çıkanların bir hiç ve hatta iğrençlik boyutunda olduğunu dikkatli gözlerden gizleyemiyorlar.
"Fasulye" de Aynı Yoldan Gitmişti
Son dönem Türk sinemasının başarılı bulunan örneklerinden, yönetmenliğini Bora Tokay'ın yaptığı "Fasulye", belki G.O.R.A. kadar hasılat elde edip adından çokça söz ettirememişti ama iyi sinema izleyicileri, özgün senaryosu ve başarılı oyunculuğuyla bu filmin sıra dışı olduğu konusunda söz birliği etmişlerdi. Fakat ne var ki "Fasulye" de G.O.R.A.'nın düştüğü açmaza düşmekten kendini kurtaramamıştı. Filmin başından sonuna dek aşırı bir eşcinsellik vurgusu yapılması ve bunun da espriymişçesine sunulması, başarılı işlerin basitçe gölgelenmesinin bir başka örneği olarak hafızalara kazınıyordu.
Türk sineması bunca sene içerisinde hep arpa boyu gidilen yollarla bugüne geldi. Bugünse dönüm noktası olarak önümüze sürülen filmler, marjinal kesimlerin hayatlarını genele "gayet olağan" olarak göstermek istercesine kurgulanmakta, üstelik bunu da gıdıklama ucuzluğuyla yapmaktalar. Gidilen bu yol bize daha yürünecek arpa boyu mesafelerimizin ne denli fazla, ticari kaygıları sanatsal kaygılara değişmenin ne kadar zor olduğunu acı bir şekilde gösteriyor. Üzücü olan da bu.
Türk sinemasında daha çok kenar karakterler olarak kendini gösteren ve berber, modacı, makyajcı vb. sıfatlara bürünen eşcinsel motifler artık filmlerde başrol oyuncusu da oluyorlar.
Türk sinemasında daha çok kenar karakterler olarak kendini gösteren ve berber, modacı, makyajcı vb. sıfatlara bürünen eşcinsel motifler artık filmlerde başrol oyuncusu da oluyorlar. 
