Yıl:3 Dönem:2 Sayı:9/21

       


MERHABA DOST

İLKNUR İPEK



Çiçero "dost insanın ikinci kendisidir" derken ne güzel söylemiş. Fotokopiyle çoğaltılmış dostlukların yaşandığı günlerde, hayat süsü verilmiş bir intihar gibi yaşanırken sevgiler, sevmeyi bilen ve sevmeyi seven bir yürekle rastlantı sonucu karşılaşmak güzeldi. Yıllarca yaşanmışlıkları taşıdığımız birçok insan, içi boş sözcüklerle konuşurken... Kısacık bir yaşanmışlığı taşıdığım seninle içi boş sözcüklere anlamlar yükledim. Söz anlamıyla buluştu anlayacağın. Dostluk da aşk gibiydi benim için; nedensiz, tanımsız bir sevgiydi. Hüznümüzde saklıydı hayata dair olmayan anlamlarımız. Acının yüreğe sinişiydi sevgilerimiz. İçimizde yağmalanmış sevdaların, dostlukların izdüşümü, yüreğimizde eskidiğini sandıkça yenilenen bir acı taşıyorduk. İşte bu yüzden kısacık bir zaman diliminde sana dost demek, seni tanımak hiç zor olmadı. Sen de kaçışlardan medet ummadan yollara düşen, uzaklara gitmeden, uzakları yakınlara hapsedebilen, çağın çirkefliğinin etrafa yaydığı bitimsiz vurdumduymazlıklara aldırmadan hâlâ sevmeyi bilerek ve sevmeyi severek rıhtımsız bir denizin yolcusuydun. Bedeninde simya değmemiş bir yürek, cebinde ütüsüz intihar sözleri, albenisi bile değmemişken öfkenin gözlerine, yankısına şiirler yazdığın sevgilerinle elbette kolay olmayacaktı yaşaman. Herşeyde güzelleşen bir eksiklik taşıyacaktı zaman, deşilmiş bir yara gibi kanayacaktı hayat, yağmurlar buluşacaktı yüreğimizle, virgüller istemeden dinleyecek, çizip göğü iki ucundan ve büküp üzerine kurallı cümlelerin, imlasız ve keskin ve dik çizgili bir harf gibi gidecektik sevgimiz kadar büyük olmamış sevgilerden. Ve ara cümlesi olmayacaktı bu gidişlerin. Böyle bir çizgiyle bölebilirdik biz kurallı cümleleri ve böyle bir gidiş yakışırdı bize kanatarak göğü ve yüreği. Ve herkes hayallerimizin tükenişine yoracaktı gidişlerimizi. Hayallerimizi vefasız yüreklerde unuttuğumuzu bilmeden... Uçuruma iten sözcüklerimizin yıkılası bir gemi gibi kıyıdan kıyıya uçtuğunu anlamadan yargılayacaklardı bizi. Kurallı olarak sustuk belki ama kurallı cümleleri bozan parantez içi bir çizgi gibi yaşadık.

Sevgiyle, hasretle, yansımasına şiirler yazdığın sevgilerle kal...

Geri Anasayfa



ANASAYFA | KÜNYE | EDEBİYAT | SİNEMA | MÜZİK | KİTAP | ARŞİV