|
|
| |
|
|
| |
ARKADAŞIM GÜNAH
HASAN BATI
Şimdiye kadar hiç keşfedilmemiş bir günah işlemek istiyorum. Bilmem kaç bin yıllık insanlık tarihi boyunca hiçbir sorumlunun aklına gelmemiş bir günah. Klişeleşmiş aciz günahlar bizi tam anlamıyla yatıştırıp kanımızda dolaşarak pasifize ediyor. Bir yakınımız, yakınlarımız soydaşlarımız tarafından işlenilen günahlar çok cazip geliyor hepimize. Aslolan etik kurallarını yerle bir ediyor. Gerçekte vicdanımızı en kökten titretmesi gerekirken, biz yanlışımızı yiğitçe işleyip köşemize çekiliveriyoruz. Bazen koskoca bir dağı tuz buz edip yıkıyor, bazen mavi gökyüzünü ekmek bıçağıyla paramparça edip döküyoruz düzlüklere. Sonra yaptığımız çok normal gibi yerimize geri dönüp yemeğimizi yemeye, yolumuzda yürümeye, pazar yerinde alışverişimizi yapmaya devam ediyoruz. Gırtlağımıza kadar gelen lağımın, burnumuza kadar gelmesine dek bekliyoruz. Belki de sadece buna sabrediyoruz. Yanlış yaparken birbirimizden ilham alıyoruz. Büyük çukura atlamakta birbirimizle yarışıyoruz. Gördüğümüz kadarıyla küçük ama gerçekte çok büyük olan günahlara başkaldırmaya utanıyoruz. Yanlışa yanlış demeye cesaret bırakmıyor çevremizdeki kendimiz. Günah işlemeye en az onarlı guruplar halinde gidiyoruz. Günah işlemeye bile yalnız gidemiyoruz. Kendi kendimize bir günah işleyip muhtemel bir başlangıca cüretimiz olmuyor. Evrenseli haykırmaya izin vermiyor çevremizdeki kendimiz.
En başta da dediğim gibi şimdiye kadar hiç keşfedilmemiş bir günah işlemek istiyorum, bilmem kaç bin yıllık insan tarih boyunca hiçbir sorumlunun aklına gelmemiş bir günah. Beni en başa döndürecek bir günah. Beni en başa döndürecek bir günah. Etiği tekrardan sorgulattıracak. Beni kendime getirecek, ölene kadar pişman olacağım bir günah.
Arkadaşım günah... |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
