40ikindi.com / Edebiyat

Yıl:3 Dönem:2 Sayı:7/19


	KARADENİZ ANLATISI UMUR BEY YANLIŞ SEVMEK ABDULLAH HARMANCI kızlar caddelerden geçiyor geçtikleri yerlerde garip bir iz bırakıyorlar izleri ciğerlerime çekiyorum o ciğerlerle eğiliyorum secdelerime secdelerimde huşu yok dualarım engelleniyor bazı insanlar bazı insanlara bazı insanları hatırlatır hatırlayanlar üzgündür hatırlatanlar habersiz hatırlananlar mı onlar uzak bir şehirde büyük ihtimalle hiçbir şey hatırlamamaktadırlar kocalarına yemek hazırlar ve günlük plan yaparlar ikisi birden durup bana baktılar yaşanması gereken bir ândı bu hayatta neler oluyor gümüş kolye yanaklarında bir çift yaş izi gördüm durup baktım gidiyordum biliyorlardı gidiyordum size ne diyorum bu ülkede muhafazakâr öğretmen adında bir yaratık yaşıyor çocuklarının nafakasını düşünüyor ismail türüt izliyor saatini seher vaktine ayarlarken güzelleşiyor ancak uysal bıyık elleri apış arasına yakın otururken öğle tatilinde açık bayan öğretmenler için üzülüyor ek derslere gelen zam akşam kayınpederler bizde size ne diyorum görüldükleri yerde vurulmalılar mel gibson'ı parfüm adı sanıyorlar işimde aşımda başımda drew yazımda kışımda düşümde drew şems suresi'ni açıp okuyorum sinema senin için nedir nereye gidiyorsun neye varacaksın sayfaların içinden yükseliyor beni alnımdan öpüyor bir kadın bu kadar güzel şeytanım drew sinemaya gitme gazete alma film kupürü biriktirme drew'i düşünme bir sabah da onsuz uyan çocuklara filmlerden bahsetme tanrının melekleri drew şimdi uyuyor mudur türkiye'de gündüz şekersiz cikleti açtım parlak kâğıda yazılmış mânîyi okudum öğrencilerin ısrarı boşunaydı onlara okuyamazdım gözlerimi kaldırdım suçlu bakışlarını yakaladım bu hazırladığım yirminci dosya belki aşkım bu kurduğum bininci hayal bu yıkılışımın milyonuncu resmi duruşun vardı başkaydı bir şey söyleyeceğimi anlayınca bekleyişin bahçenin orda ağacın altında gölgelenirdim (gizlice monte carlo) seni görürdüm beni görürdün anlayışın anlardın beni parmağımda parlayan doruğuna bakmıştın dağın ıslanmış gözler sen başkaydın yıkılışın başkaydı sinirlenişin bir melek değilim demiştin melek değilim deyişin sen başkaydın bir şey diyeceğimi anlayınca tayininiz çıkmış gidiyormuşsunuz seni görürdüm beni görürdün dağın doruğu parmağımda parlayan öğrenci zili çaldı ağlamaya başladım bundan böyle ben olmayacağım bundan böyle sen olmayacaksın bundan böyle türkçe dersleri bundan böyle kelimeler metin soruları başlıksız kompozisyon bundan böyle kapıya gelip görüşme talebi bundan böyle kar yağarsa bundan böyle sazımı alıp bundan böyle hocam susuyorsunuz hemşin horonu bundan böyle bahçeler adımlamalar urfa'nın etrafı leman sam söyleyip buğulu bakış ben olmayacağım bu okulda senin anlamlı susuşların başka öğretmen başka kurallar benim gibi mütebessim şakacı saz çalar utanarak mırıldanışlar başka bir şarkı olacak başka bir ses ben olmayacağım zil çaldı bu yeşil vadinin ortasında bu çağlar derenin yanı başında kalorifer dairesinde namaz is pis içim kararır bir tek sen bilirsin gözlüksüzlüğümün sebebi bir tek sen anlarsın susunca beni bir ağacın dibine oturup leylim ley bir ağacın dibine oturup gümüş kolye karadeniz'in dalgaları büyüyor gezi günü kumsalda arkamda bir karaltı kayanın dibine çömelip çeçenistan'a doğru demek gidiyorsunuz demek bizi bırakıp gitmeliyim düşlerim var gitmeliyim imkânsız aşklar gitmeliyim ben evliyim karadeniz'in dalgaları filmler anlattım size size kitaplar size türküler çaldım utanarak mırıldandım gitmeliyim nasıl olsa bitecek nasıl olsa yitireceğim yitirmeye alıştım bu ıslak kentte kocaman bir sinema drew bu ıslak kentte bu sinemada horon öğrettiniz bana bir iki üç dört pepeçura muhlama yaylalarda sevdaluk gezi günü kumsalda yanı başımda bir martı kanadı mı dokunan parmaklarıma karadeniz'in dalgaları büyüyor çarli'nin melekleri mi tanrının melekleri mi işte bütün mesele siyah camlı bir araba alıyorum yolculuklara çıkıyorum gençliğimi geçirdiğim kasabalara gidiyorum kimseler beni görmüyor arabamın camları arkasından öğretmenlik yaptığım kasabaların sokaklarında uykusuz gözlerle bekârlığımın savrukluğuyla koşturduğum binalara geç kaldığım derslerin işlendiği yoksul binalara kötü giyimli öğretmenlerle dolu aşkı özleyen öğrencilerle acılı sonunda buraya da geliyorum bu okulun kapısından giriyorum o vakit sen nerede olacaksın fakültede öğrenci mi okumamış okutulmamış bir sürmeli gözlü aman aman olmamalı böyle şeyler düşünmemeliyim beni kimse tanımayacak hiçbir öğrenci giydiğim yeni ceketler konu olmayacak siz nerde olacaksınız okulun müdürü ölmüş müdür muavin kimdir müstahdemler esneyerek başbakana öfke nöbetçi öğrenci kapıda imza atar mı böyle şeyler sarı hırkanla çam ağacının orda sen sabahları sen dururdun ama olmayacak durmayacaksın orda kim olduğum eskiden burda çalışmış eskiden burda türkçeci aman daha neler ne acılar hayır istemem okuldan çıkıyorum kasabaya yöneliyorum evinizin yerini bilmiyorum ama usul usul gidiyorum evet işte sen yazmanı sarmışsın başına hayır böyle basit değil seni görmek görebilmek mümkün olmayacak mı nerde olacaksın hangi zamanın içinde nerde olacaksın hangi cümlede hangi acıda nerede nerde olacaksın hangi odada odaların hangisinde senin evlendiğin adam namaz kılar mı nerde olacaksın bu kasabanın bu şehrin bu ülkenin belki de belediyede anons görevlisi bayan belki de belki de şehirde evin olacak beni göreceksin ben seni o sırada şehirde yürüyor olacağım kaldırımlar sen bu şiiri orta birde ezberlemiştin ışımıştı içim müfettiş beğen seni fark ettiğim zaman değildi o fark etmediğim kaldırımlarda dolanırken ve seni bulmaktan umutsuzlanırken yanlış cümleler kurarak çıldırtmalı sağcı köşe yazarlarını köşe yazarlarını düşünüyorken tam da tam da salak mısın oolum şu yaşında ne işin var elin rizelerinde cümlesine başlamışken kıtakıllıgeçimderdigörevlileri tabii ki onlara anlatmayacağım seni ve bu geziyi sonunda sen olan bu geziyi tam da pizzacının önünden geçerken pizzacının sağcı yazarlar aklıma sağcı yazarlara çatmak üzereyken beni göreceksin saat on yirmi yedi 2012 yağmursuz az bulutlu sıkıntılı çarşamba nisanın on biri şehir büyüyor şeften izin aldın çarşıya çıktın annenin siparişleri işte ben beni gördün halbuki sırf senin için gelmiştim rize'ye ama sana baktım gülümseştik filmlerde uzun uzun bakarlar müzik yükselir müzik olmuyor hayatta en mühim fark bu gerçekçi filmler çekilmeli müzik olmamalı öyle durup uzun uzun bakmamalılar ben seni henüz görmeyeyim sen öyle donarak kal hülya koçyiğit sen öyle sevinçten donarak şaşkınlıktan sen öyle anlamsızlıktan donarak sen öyle heyecanlanarak bakışalım kucaklaşalım sen henüz evlenmemiş ol ben mi parlayan yüzük yok siyah arabam var çok param mutlu âşıklar olarak evlenelim uzak bir şehre yerleşelim bana şiirler oku (kahkahalar) hakkımda bir yazı çıktı övgüler övgüler ama umurumda olmadı bu anladın mı beni umurumda bile olmadı sebebini merak ediyor musun sebebini diyorum rize'nin tarihine ilişkin dolaysız bilgiler ege'de yaşayan miletoslu denizcilerin yöreye yaptıkları seferlerle başlar medlerin ve perslerin istilalarına uğrayan bölge greklerin de etkisinde kalmıştır ilkçağ'da pontus krallığı'nın sınırlarına dahil olmuşsa da on birinci asırda büyük selçuklu imparatoru melikşah o şehirden niçin ayrıldım biliyor musunuz o şehirden ayrıldım ve geldim buraya geldim ve ne mi oldu geldim ve gördüm anladın mı şimdi öreke kapısında "lassa" yazan dükkânın önünden geçerdim ciğerlerime kauçuk kokusu dolardı çıraklığım gelirdi aklıma gözlerim dolardı o büyük arsayı görürdüm sabahları minyatür kale müsabakaları yoksul çocukların tartışmasız şampiyonuydum yoksuldular bellerinde kemer yerine ip arsanın yamacında değirmen vardı değirmenin yamacında wembley wembley benim on yedi yaşımdı forvetlik kariyerim dil kurslarına değil belediye turnuvalarına koşardık değirmeni geçince perşembe pazarı perşembe pazarını geçince ilk aşkımın apartmanı onu son kez ne zaman gördüğümü hatırlarım bir bakışı vardı gidiyorum dediydim beyaz jilesi rüzgârda uçuşur o uçuşu hatırlarım o bakışı o apartmanı o pazarı fabrikayı dönünce büyük mezarlık orda ölülerim vardı çocukluğumun genç ölüleri dedem vardı sonra teyzeoğlum vardı bir ramazan akşamıydı öldüğünde teravihten kaçmıştım sakallıydı sakallar nasıl çürür o mezarlığı görmek istemem artık göremem anlıyorsunuz neden terk ettim şehrinizi şehrin fakültesinde bekledim dört sene kantinde oturup halime acıdım kelimelerdi gençliğimizdi kuru yapraklar tomruk dönme dolap döner döner dönerdim mevlana müzesi'ni hiç sevmedim mevlana bu değildi sayın profesörler dedim mevlana bu değil dördüncü sınıftaydım sanırım salonu terk ettim sonra da şehri kütüphaneler vardı şehirde matematik kitabını açar şiirler okurduk buluşma yerleri ilker'in toprak evinde yaz geceleri yıldızlı bahçeler nobel düşleri düşlerim vardı ordayken terk ettim şehrinizi bir sürü şey oldu biri de bu şehrinizi terk ettim kemer yerine ip bağlayan yoksul çocuklar mevlana bu değildi dil kurslarına değil belediye turnuvalarına beyaz jilesinin etekleri uçuşurdu bana bir baktı bir bakışı vardı gidiyorum dedim sormadı gittim annesini bir erkekle yakalamışlar babası katil olmadı lassa dükkânının önünden geçtim ciğerlerime kauçuk doldu gözlerim doldu şehrinize dönmemeliydim o mezarlığı görmemeliydim pontus krallığı döneminde "sannika" roma imparatorluğu döneminde "pontus polemoniacus" osmanlı imparatorluğu ve cumhuriyetin ilk dönemlerinde "lazistan" olarak anılan rize'nin bugünkü adının nereden geldiği yolunda farklı rivayetler vardır kimi araştırmacılar yunancada pirinç anlamına gelen "rhizos" ya da rumcada "dağ eteği" anlamına gelen "rhiza" sözcüklerinin değişime uğrayarak rize olduğunu savunmuşlarsa da bazı ciddi kaynaklarda sayın kaymakamım sayın garnizon komutanım sayın belediye başkanım sayın milli eğitim müdürüm sayın daire amirlerim güneysulu hemşehrilerimiz kıymetli öğretmen arkadaşlarım değerli öğrenciler cumhuriyetimizin yetmiş yedinci kuruluş yıldönümünü kutlarken ben aslında bu değilim biz aslında bu değiliz son derece sakıncalı olduğundan emin olduğum düşüncelerim var biliyorsunuz sizlerin de var ben de biliyorum öyleyse matruş yüzlerinizle ciddi öyleyse diyorum çelenkler tebrikler ah vah tuh rize'nin kurtuluşu mehmetçiklerin şehit oluşu yirmi dört kasım çocuklar harçlıklarından tükenmez kalem işte gerçek olan tek şey anladınız mı gönüllerinden kopan o iki yüz elli bin lira öğle yemeği harçlıklarını benim için saygı duyulması gereken saygı duyabileceğim ben bunu diyorum sayın kaymakamım programımız sona ermiştir her tören her tören bana sunuculuk vermeyin kimsenin dinlediği yok içi boşalmış ritüeller inanın sizi de kimse dinlemedi şiirler kompozisyonlar çocukları şiir okuyan veliler dışında duygulanmadı kimse sıkılıyorum millet olarak muhafazakâr öğretmenlerden hoşlanmıyorum geriye kalanlardan nefret ediyorum ve eğer üçüncü bir grup varsa evet onları sevebilirim şiir yazan saz çalan sessiz mütebessim siyaset ekonomi konuşmayan çantasında edebiyat dergileri öğrenci zili çaldı gitmeliyim. kar yağmayacak karadeniz kabarmayacak çocuklar ellerinde çiçeklerle bahar gelmeyecek kardelenler fışkırmayacak şubatta sen olgun bir tebessümle kapıda sana olanları anlatmayacağım fakültede cigarasız beş parasız drew'in resimlerini yırtışımı beyaz jile röportajsız yazarlık senin için yırtışımı aynalarda kalacak bütün kelimeler o geziyi unutmayacağım türkü söylerken melekleşişini "al şalım yeşil şalım da..." susuyorsun öğrenci zili mısır unu kara lahana turşu tavali kiremitte hamsi pepeçura laz böreği alabalık feretiko hemşin çorabı ayder balı şimşir kaşık iskemle yapımcılığı kemençe maket taka kaçkar dağları tabutla ölü gömme andon kale-i bala ikizdere çamlıhemşin kalorifer dairesinde secdeler resmi nikâh suçlu bakışlar gülümser drew barrymore zil çaldı öğrenciler çekildi kar soğuğu kavuruyor yüzümü durağa çıktım pencereden bakan seni gördüm bir ândı o kayboldun gelmesin diye yalvardım minibüs geldi bindim hareket yolcular günlük konuşmalar onlar için her şey olağan onlar için herhangi bir ân oysa benim için oysa ben bindim çarşıya indim pikniğe gidiliyor otobüs çarşıda duruyor kola ve "sarı kola" alınacak çekirdek o zamanlar seni fark etmemişim o zamanlar şımarık bir bekârım öğrenciler mutlu çekilmez bildik piknik önceleri durduğumuz market buymuş şekersiz ciklet alıp bana da verdiğin eve girdim valizler vedalaşma boş odalar anahtar teslimi yürüyüş minibüs dolmuş+taksi terminal bir kamera var ardımda yürüyüşüm şiirli san terminale girdim kanepeye oturup başımı arkama kabanıma gömüldüm iyice gözlerimi yumdum senden önce senden sonra gözlerim yumuk öyle durdum sanırsınız fikret kuşkan "ıssızlığın ortasında" gözlerimi yumdum yılların özeti kelimeler akıyor görüntüler düşündüm ki sen de öleceksin bir gün nenenin çaylıktaki mezarı gibi dayının cami önündeki mezarı gibi ortalık yerde bir mezar da sana açılacak kaç yaşında olacaksın ben nerede olacağım ülkenin başka bir şehrinde başka bir mezarında saz çalan parmaklarım ne olacak ömer hayyam düşündüm ki sen de öleceksin "anabel lee"yi okuyan dudakların da tanrım ölüm niçin var orta 3'teler tanrım ama onlar da ölecek kelimeler görüntüler gözlerimi açınca gözlerimi açınca seni gördüm her şeyi anladım filmler gerçek oluyordu birileri benimle oynuyordu ayağa kalkıp doğru yürüdüm elinden tuttum bunların sadece filmlerde olduğunu sanırdım dedin size o filmlerden bahsetmemeliydim dedim hem üstelik öleceksiniz çaylığın oraya mezar açacaklar arkadaşımmm otobüs kalkıyor bağırdı muavin başımı çevirip doğuya baktım şehrin doğusuna ülkenin doğusuna manyak mıdır nedir dedi gürcü'ye benzeyen bir kürt'tü endam aynasını almış karşısına konuşup duruyor oralarda bir yerdeydin şu koca tepelerin ardında bir yerde paydos zili çalmıştır yemekhanenin yolunu tutmuşsunuzdur yokluğuma değinmiştir arkadaşlarından biri buğulanan gözlerini gizlemek için lavaboya koşmuşsundur masaya geri döndüğünde yeni bir konu açılmıştır kar yağmaya başlamıştır çağıldayan derenin sesini duyarsın ansızın elini göğsüne götürürsün gümüş bir kolyedir dokunduğun hayatım boyunca sahip olabileceğim en değerli şey dediğin... gümüş bir kolye

ANASAYFA | KÜNYE | EDEBİYAT | SİNEMA | MÜZİK | KİTAP | ARŞİV