|
|
| |
|
|
| |
DÖRTLÜKLER
ÖMER HAYYAM
İnsan bastığı toprağı hor görmemeli:
Kim bilir hangi güzeldir, hangi sevgili.
Duvara koyduğun kerpiç yok mu kerpiç?
Ya bir şah kafasıdır ya bir şah eli!
Varlığın sırları saklı senden benden;
Bir düğüm ki ne sen çözebilirsin ne ben.
Bizimki perde arkasında dedikodu:
Bir indi mi perde ne sen kalırsın, ne ben.
Sevgili seninle bir pergel gibiyiz:
İki başımız var, tek bedenimiz.
Ne kadar dönersem döneyim çevrende:
Er geç baş başa verecek değil miyiz?
Kimi dinde imanda buldu yolu
Kimi akıl, bilim yolunu tuttu.
Derken bir ses geldi karanlıklardan:
Gafiller! Doğru yol ne odur, ne bu!
Şu testi de benim gibi biriydi;
O da bir güzele vurgun dertliydi.
Kim bilir, belki koynundaki kulp da
Bir sevgilinin bembeyaz eliydi. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
