Eşik Cini, Yasak Meyve ve Siyahî dergilerini Türkiye'nin edebiyat ve kültür dünyasına sunan Komşu Yayınları bünyesinde, öykünün içinden gelen bir ekibin yaşama enerjisiyle hayat buluyor. Bu yüzden, geçmişinden geleceğe uzanan süreçte -içiyle dışıyla- öyküyü kucaklamak, etki-tepki noktalarını, inceldiği/kalınlaştığı/kabalaştığı sınırları anlamak ve anlatmak için duracak öykü ve dergi dünyasının içinde... Ve amaç: Olabildiğince ezber bozmak... "İnanç" haline dönmüş görüş ve bakış açılarının çevresini temizlemek... Önüne serili haritaya olabildiğince değişik açılardan bakarak kalıplaşmış düşünme ve duyumsama alışkanlıklarından kurtulmaya çalışmak... Çoksesliliğin ve çokrenkliliğin beslendiği kanalları açmak... Ve sonuç olarak, öyküde nitelik çıtasının -olanakları ölçüsünde- yükselmesini sağlamak.
Bunları kimseye anlatmamalıydın. Ey eşik cini! Senin ve Birçoğumuzun sonu geldi. Ve elbet gelecekti... Ama bundan daha görkemli Bir başlangıç olabilir mi? Bak, duyanlar uykusuz-duraksız Kalıyor. Yine de Kendi şenliklerine gidiyorlar.
Hulki Aktunç'un 'Bir Çağ Yangını' adını taşıyan romanına girişteki bu metin, öykücülerimizin ve öykü dünyasının içinde dolaşmaktan keyif alan yazarlarımızın tasarladıkları bir dergiye adını verdi... Eşik Cini!
"Eşik Cini"nin İlk Sayısı Çok Zengin
Eşik Cini'nin ilk sayısında öyküleriyle Latife Tekin, Hulki Aktunç, Nabizâde Nâzım, Müge İplikçi, Ayfer Tunç, Jale Sancak, Zekeriya Tamer, Gassan Kanafani, Behçet Çelik, Vural Sözer, Nilüfer Altınel, Sait Faik Abasıyanık, Bekir Sıtkı Kunt, Seyit Göktepe, Ahmet Büke, Refik Algan, Özgür Soylu, Nergis Gün Uzun, yazılarıyla Ergun Kocabıyık, Mehmet Zaman Saçlıoğlu, Selim İleri, Handan İnci, İbrahim Yıldırım, Saadet Özen, Murat Gülsoy, Murat Yalçın, Necip Tosun, Ömer Lekesiz, Yekta Kopan, çizgileriyle Levent Gönenç, Memo Tekin, Hicabi Demirci yer alıyor.
Ergun Kocabıyık, "eşik ve cinleri" yazısında kültür tarihinde uzun soluklu bir yolculuğa çıkarak, derginin adına da bir açılım getiriyor.
Mehmet Zaman Saçlıoğlu'nun "eşik ve eşikli öyküler" başlığını taşıyan yazısı, yazmanın ve okumanın alt katmanlarına işaret ediyor.
Handan İnci ve İbrahim Yıldırım'ın yazılarıyla Nabizâde Nâzım'ın öykücülüğüne bakarken ve kimi ezberleri bozarken, Türkçe harflerle ilk kez yayımlanan bir Nabizâde Nâzım öyküsü de okuruyla buluşuyor: "Sohbet-i Şübbâne".
Ekim 1966'da Papirüs dergisinde yayımlanan, Bilge Karasu, Rauf Mutluay, Adnan Özyalçıner, Mehmet Seyda, Cemal Süreya, Haldun Taner ve Turgut Uyar'ın "Hikaye Üstüne" başlığını taşıyan tartışması, aradan kırk yıl geçmesine rağmen bugün konuşuluyormuşcasına güncel bir içerik taşıyor.
Suriye öyküsüne bakan Saadet Özen'in yazısına Zekeriya Tamer ve Gassan Kânafâni'nin öyküleri eşlik ediyor.
Handan İnci'nin "İstanbul'un Eşiğinde Edebiyat: Haydarpaşa Garı" başlıklı denemesi, okuru edebiyatımızın içinde Haydarpaşa olan ürünlerini okumaya çağırıyor. Selim İleri'nin Selçuk Baran'ı, Murat Yalçın'ın Bilge Karasu'yu, Murat Gülsoy'un Oğuz Atay'ı, Necip Tosun'un Halid Ziya Uşaklıgil'i, Ömer Lekesiz'in Sevgi Soylu Kalyoncu'nun Gelincikler Geceye Düşer adlı kitabını anlatan yazıları, okuma açılarının yönlerine dikkat çeken, zenginleştiren bir renk sunuyor.
Yekta Kopan'dan "Eşiklopedik Sözlük"
Yekta Kopan'ın hazırladığı "eşiklopedik sözlük" öykü tarihimizde zevkli olduğu kadar, farklı bir gezinti.
Grafik tasarımını Nazlı Ongan'ın yaptığı Eşik Cini, insana ve hayata dair yazılmış, yazılan ve yazılacak öykülere açılan kapının eşiğinde, öykünün soluk alıp verdiği damarlarda dolaşan, içine sindirdiği hayatın parçacıklarını anlamaya, dinamiklerini görmeye çalışan bir öykü kültürü dergisi olarak yayım hayatına başladı.
(Ntv)
Kendisini, öykü dünyasını evi bellemiş, eşiğini yurt edinmiş bir "cin" olarak tanımlayan dergi 'Eşik Cini', yazarları kadar okurlarıyla da kendi öyküsünü yazmak üzere yola çıktı.
Kendisini, öykü dünyasını evi bellemiş, eşiğini yurt edinmiş bir "cin" olarak tanımlayan dergi 'Eşik Cini', yazarları kadar okurlarıyla da kendi öyküsünü yazmak üzere yola çıktı. 
