|
|
|
örgülü saçlarında ölüm kokladığım sevgilim
sana kopardım bütün zambakları
siyah zambaklar benim kaderim
bahçıvanın gözyaşlarıyla büyüttüğü zambaklar
eylül yağmurunda sokakta ıslanırken
solgun yüzünü sonbahar yapraklarına benzetiyorum
ellerim terliyor çiçekleri koklarken
küçük şemsiyeli bir kız geçiyor yanımdan
çiçeklere bakıp gülüyor
siyah zambaklar diyor gülüyor
yağmur ıslatıyor çiçekleri
ben eylül yağmurunu sevdim
siyah zambakları sevdim
seni sevdim
ve
kaderimi sevdim
|
|
|
|
|
