Ben şimdi bi Kadir'i bilirdim jön diye bi de Bekir'i ama Kader de varmış Ben ne sanırdım jönlüğü ne sanmazdım Uğur'u ya da ne sandılar dersiniz dilsiz çocuğu Ben Masumiyet'i jön sanmadım ama hiç Bekir'i bi gördüm anladım Ben öyle kırılıp dağılarak ben öyle yani ben mesela yüz yılın yaprakları arasında Ben kaldıramazım öyle artist misin breh breh dünya Ben öyle şu şu satırları okumadan ama gelmeyin yanıma fakat yanınız neresi yöreniz Ben öyle siz yersiz ben öyle ben yurtsuz ama savrularak iyilik üzgünlüklerin ardından Ben öyle uslu tekin gözlerinizden uzun bir arayla uzun bir aradan sonra Ben öyle sanıldığı gibi kırgın değilim umursuyorum aslında umursamasam da olur ya Ben öyle bilinir öyle sanılır bir kıymetsizinizim stüdyo şehirlerden geçtim film setlerinden Ben bak daha ne iyi ölmeler bilirim valizimi topladım işte valizim dolu hoş çakallar
Ben Bekir miyim beni Bekir sandınız ama niye anayurt benzeri oteller görünce ben Ben bir Bekir oluyorum belki gerçekten bir Bekir bir savruk ben Ben Bekir olabilirim yani istiyorsanız rol yapar kafama kurşun sıkabilirim Ben yenilgi filmlerinde jön yaparlar duydumdu adamı ama yine de doğruymuş duyduklarım Ben bilmiyorum fakat ne fark eder ki evet evet fark eder hiç ama hiç fark etmez aslında Ben yazgıdaki o çocuğun fark etmezlerine bayıldım en çok bayıldım ve vazgeçtim jön olmaktan Ben öyle kırgın savruk yani ben izmihlal 'eğ başını yürü usul usul şimdi' öyle mi Ben öyle Kader'deki Bekir miyim, Masumiyetteki Bekir, ben yürümem öyle yürüyemem Ben öyle Uğur muğur anlamam bastım mı tokadı şöyle ama söylemeliyim bir vicdanım var yine de Ben öyle bilmem aslında ben büyük konuşmasını aman aman derim Uğur muğur demem tövbe Fakat sizle ilgili biraz yani görür görmez simetrim kalkıyor breh breh Simetrim kalk gidelim
Ben gidince ne yalan söyleyeyim ben böyle gidiyorum gidince ben hep çıkıp gidebilirim Ben çağınızdan yani çığırdan çıkar gibi şirazeden işte ama kalbinizin ipeksi bir zarı varmış Ben üzüldüm şimdi üzülebilirim hep üzülebilirim ipeksi zarı kalbinizin ah ne ince kalbiniz varmış Ben hayır alay değil gerçekten kalpler ince ama kalpler acımıyor düşünce öyle ince falan Ben işte beni üzebilir incitebilir kırıp sarabilirsiniz Ben yolu biliyorum ben kapıyı ben kapı dışlarını zahmet istemez Ben yolu ama tutulmuş yol başlarını su başlarını her vadinin şık tuvaletli ecinnilerini Ben ama lütfen siz şezlongunuza ama lütfen iyi yıldızlar seyrediniz siz seyredebilirsiniz Simetrim simetrim kalk
(Karagöz, 4)
Not: Şiirin görseli Perde dergisinin 2. sayısın arka kapağından alınmıştır.
Yazgı, Kader, Masumiyet bir de Bekir için... 
