« Anasayfa | Künye | Arşiv 19 Mart 2024, Salı
Gündem: Kültür-
Sanat
Gündem: Hayat
40i Gündem Nöbetçi Köşe
40PENCERE
Edeb Yahu
Nedret Kudret
Erdem Bayazıt Ey!

Dil Ağacı
İbrahim Demirci
Kafı Yutanlar

Kelimeler ve Şeyler
Abdullah Harmancı
Seni Ne İhtiyarlattı?

Mızrak ve İlmihal
Ahmet Murat
İmamın Hatırlanışı

Saksağan
Osman Özbahçe
Dünya Aklıma Yatmıyor

Şiir Çıkmazı
Mehmet Solak
Kimi, Nereye Götürür Şiir?

Gölgelik

Köksal Alver

kalver@hotmail.com

Gitmenin Binbir Hali

20.03.2011 - 03:25

Gitmek, insanın yazgısı. Öyle bir yazgı ki, gelişi bile bir gidiş insanın. Dünyaya gelişi, yeni bir yere gelişi, ayağının basması, elinin kapının kulpuna değişi... Hepsi bir gelişi mi yoksa gidişi mi ima eder gerçekte? Belki de her gelişte saklı yahut aşikâr olan gidişi. Gelmesi bile bir tür gitmek olan insanın gerçek yürüyüşünü, adımlarının hakiki yönünü ima eder. İnsanın tarihi, gitmenin bin bir hali, gitmenin bin bir yüzü. Gide gide tarihi, medeniyeti, hayatı inşa eder insan. Giderek kendini bulur. Gittikçe kendini gerçekleştirir. Durarak kendini bulması bile mümkün değildir; değil başkasını, Leyla'sını, düşmanını, dostunu, rızkını. Her buluş gitmek eyleminin bir hediyesi, bir yaprağının çevrilişi. Gitmek ile bulmak arasındaki bağın yakınlığı, yakıcılığı! Gitmeden bulunamayan hazine, gitmeden varılamayan menzil! Sanki her şey orada, bir yerlerde insanı beklemekte; insanın adımlarını, yürüyüşünü, gidişini yani gelişini. Sanki gitmek yoksa, aslında hiçbir şey yokmuş gibi. Belki bunu bildiği için insan hep gidendir. Gidip gidip bulandır. Bulduğuyla yetinmeyip yeni buluşlara, yeni menzillere kendini hazırlayandır. İnsan gidendir. Ama nasıl? Giderek bir yazgıyı dokuyan insan, giderken bin bir halini ayan eder. Giderken söyler şiirini, sözünü, ezgisini. Gider ve söyler, gider ve bırakır hüznünü, sevincini, umudunu. Umudunu rüzgâr kılar gitmesine, ateşiyle büyütür gidişini. O giderken izi kalır, iz bırakır. Dokuduğu hayatı örneğin, okuduğu hayatı. Mısraları. Hikâyesi. Yüzü, gözü; kalbinin vuruşları, aklının uçuşları. İz kalır. Silinen izler, silinmez izler. Hatıraların küfü, hatıraların parıltısı. İnsan giderken söyler türküsünü; bütün sözünü. İnsan hep söyler, sürekli gider çünkü. Gitmeye dermanı kalmayınca, adım atamayınca, son söz yapışır kuru dudaklarına, sönük bakışlarına. Son adım da budur; gözlerin ışığı gider, söner; son söz söylenir. Bu, insanın, gitmenin kendine bir yazgı dokuduğu varlığın, kendine son bir iyiliğidir. Öyle bir gider ki insan, tarih peşinden yürür. Her şey insanın gidişine bakar. Gitmenin kendisi bile. Bazen insan çekip gider; her şeyi geride öylece bırakır. Bazen güle güle, güle oynaya gider; gönlünce, kalbiyle. İçtenlikle vedalaşarak, dualarla, umutlarla. Kimi zaman kaçarcasına gider, ardına bile bakmaya fırsat bulamadan. Gözü arkada gider. Başı dik gider. Gider kendini bulur insan. Gider kendini kaybeder. Gider yüzü kızarır, başı öne düşer. Yoksa hayat, gidişlerin toplamı mı bir bakıma; gitme hallerinin yalın dökümü mü? Nice gitmelere tanık hayat, nice gitmeleri izledi keskin bakışlarıyla, bilge haliyle! Hangi gidişi görmedi ki, hangi gidene bakmadı ki? Peygamberlerin gidişini seyretti, sonra bir ülke olup dönüşlerini. Öz yurtlarından sürülenlerin/sürgünlerin hüzünlerini gördü. Kanlı bir diktatörün gidişini geçirdi sayfalarına; kimselere el sallayamadan, kimselere bakamadan gidişini. Bir yiğidin gurbete gidişine, başına gelen hallere dokundu. Her gidişe yakılan türküyü, ağıdı, aşkı, umudu ve hüznü duydu hayat. Gitmenin binbir halini dokudu durdu hayat.

Gitmek, insanın yazgısı. Öyle bir yazgı ki, gelişi bile bir gidiş insanın.  
Edebiyat DergilerindenTümü »

» Düşman Kazanma Sanatını Bilen İnsan / Sami Güçlü
» Hamdolsun Teşrifatçı Değilim / Hüseyin Akın
» Babam Gelmiş Babam Gitmiş Türkiye Varmış Türkiye Yokmuş / Osman Özbahçe
» Epik ve Dramatik Şiir Hakkında / Goethe-Schiller
» Evden Bozma Bir Pansiyon / Hayriye Ünal
Türk Şiir AnıtlarıTümü »
» Şeyh Galib
» Taşlıcalı Yahya
» Ahmet Haşim
» Namık Kemal
» Mehmet Akif Ersoy
KırkpâreTümü »

» Suç Bende / Deniz Işık
» Sesinden İçmek Senin / İnci Okumuş
» Gittin / Ramazan Özer
» Akasya Ağacı / Atilla Akın
» Son / Senem Gezeroğlu

Yorum yazabilmeniz için üye olmanız gerekiyor. Üye olmak için tıklayın.

(Üye iseniz sayfanın en üstünde sağ tarafta yer alan kısımdan giriş yapmalısınız.)


Toplam 3 yorum yapılmış. Yorumların tamamını görüntülüyorsunuz.

yok var, var var

Sanki gitmek yoksa, aslında hiçbir şey yokmuş gibi. Bu şehrin gidişleri de bazen şiirleri var ediyor bazen de öyküleri.Nazan bekiroğlunun da dediği gibi 'yok yok bu dünyada; yok var, var var.' gitmeyi de var eden kalışlar var. Yüreğinize sağlık hocam bu yazıyı her siteye girdiğimde okuyorum.Muhabbetle...

sosyologbetul (26.02.2013 - 01:06)


Gitmek

Her gidiş gurbeti çağırır yakasında pahalı bir rozet gibi takılmıştır gözyaşı, kıyamazsın, kıydırmaz zaman bırakıp gidiverirsin yarı, anayı, babayı...Yüreğinize sağlık hocam

betul55 (18.11.2011 - 19:53)


Gidiş mi kaçış mı?

Gidiyormuyuz, kaçıyormuyuz? Nereye gidiyoruz, nereye kimden kaçıyoruz.
Doğru geliş bir gidiştir...
Ancak, dünya şuanda gitmiyor adeta kaçıyor....
Hatta insan kendinden de kaçıyor....

hcemal (23.06.2011 - 12:01)

Üye Girişi
Kullanıcı adı
Şifre
Beni hatırla
Şifremi unuttum!
Ücretsiz Üye Olun!
Son 10 Yorum
toplantı (10.12.2013 - 17:25)
tek söğüt (26.02.2013 - 01:08)
yok var, var var (26.02.2013 - 01:06)
Hoş bir yazı (17.08.2012 - 00:19)
beklerken (27.05.2012 - 21:07)
bir yorum (21.12.2011 - 20:20)
bir yorum (21.12.2011 - 20:13)
işte tam da böyle (18.11.2011 - 20:37)
Gitmek (18.11.2011 - 19:53)
ELİF LAM RA (28.10.2011 - 00:02)
Yorum için üye olun!