Kurt Vonnegut Öldü [11 Kasım 1922 - 11 Nisan 2007]
29.04.2007 - 02:12
Çağdaş Amerikan edebiyatının önemli isimlerinden Kurt Vonnegut geçtiğimiz günlerde, 84 yaşında vefat etti. 1922 yılında ABD'nin Indianapolis şehrinde dünyaya gelen yazar II. Dünya Savaşı sırasında asker olarak görev yapmış ve Alman kuvvetlerine esir düşmüştü. Esareti sırasında Almanya'nın Dresden şehrinin müttefik kuvvetler tarafından bombalanmasına da şahit olan Kurt Vonnegut, kendisini derinden etkileyen bu olayı en başarılı romanı olarak görülen Mezbaha No:5'de anlatmıştı. Savaş sonrası zamanının çoğunu yazarlığa ayıran Vonnegut, 196O'lı ve 1970'li yıllarda yazdığı ve Amerikan yerleşik kültürüne başkaldıran kitaplarıyla özellikle Amerikan gençliğinin gözdesi olmuştu. Yazarın önemli yapıtları arasında Otomatik Piyano, Gece Ana, Mavi Sakal, Titan'ın Sirenleri bulunuyor.
Böyle Buyurdu Kurt Vonnegut
Genç bir hanım öğrencim, hiç ceset görmediğinden şikâyet ediyordu. Ben de ona, "insan sabırlı olmalı" dedim.
Sırf bazılarımız okuma - yazma biliyor ve biraz da matematikten anlıyor diye evreni fethetmeye hakkımız yok.
Bu [yaşam] her neyse, üstesinden gelmede birbirimize yardım etmek için buradayız.
Ölüm bir lüks değil... Uykuyu severim. Evet, sorun da burada belki; düş görmekte?
Erkek için en iyi yaş 44'tür.
İnsanların gözlerini alamadıkları iki şey var: Birilerinin düzüşmesi ve öldürülmesi.
Dresden'in bombalanması sırasında ne düşündüysem, 11 Eylülde de aynı şeyi düşündüm: "Allah'ım, Vezüv yine patladı!"
ABD'nin dış politikası, öteden beri, mürettebatsız kamikaze uçaklarıyla yönlendirilir.
Günümüzde insanoğlu daha akıllı: Başı derde giren filler gibi, "Bak, başımız belada ama eğer birkaç yüz kilo daha alırsak, kurtulacağız" diyor. Ya da şöyle diyen zürafa gibi, "Oğlum, hayat berbat ama eğer boynumuzu bir metre daha uzatırsak, her şey yoluna girer."
Askerde tek arzum yaralanmamaktı. Canım yansın istemiyordum. Bu yüzden acısız bir ölüm isteyeceğimi tahmin ediyorum, çünkü acıdan nefret ederim ve uykuyu severim. Sevgili kız kardeşim kanserden öldü ve en son sözleri, bir tür şaşkınlıkla, "Ağrımıyor, ağrımıyor!" oldu. Çok hoştu.
Şimdi, II. Dünya Savaşı sonunda hissettiklerimi hissediyorum: Benden yapmam beklenen her şeyi yaptım, artık eve gidebilir miyim lütfen? Sonra düşünüyorum: İyi de, evim hangi cehennemde? Özlemini duyduğum şey, erkek ve kız kardeşim, annem ve babamın olduğu zamanki Indianapolis'e dönmek. Hayatta olmalarını ve onların arasında ölmeyi isterdim.
Her şey çok güzeldi. Ve hiç acımadı. [Mezar taşı yazısı]
[Nokta Dergisi, 19-25 Nisan 2007, Sayı:25]
Çağdaş Amerikan edebiyatının önemli (ve muhalif) isimlerinden Kurt Vonnegut geçtiğimiz günlerde, 84 yaşında vefat etti.